We waren bij een oefening aangekomen die ik mijn yogi’s enkele keren liet herhalen. Al snel merkte ik op hoe ze op automatische piloot overschakelden. Net zoals robots namen ze bij de inademing houding x aan en bij de uitademing houding y. Het zou me niet verbaasd hebben als ze ondertussen aan het overwegen waren wat ze straks zouden eten of wat nog allemaal op hun to-dolijstje stond.
Ik zei hen: “Dat jullie deze beweging herhalen is eigenlijk slechts schijn. Je denkt dat je een tiental keer na elkaar dezelfde beweging aan het uitvoeren bent, maar… ieder moment is nieuw. Ieder moment is anders. Ieder moment is een nieuwe kans. Je krijgt voortdurend een nieuwe kans om bewuster te bewegen of met meer vreugde, liefde of passie. Herhaling vind je overal terug, maar het is de kunst om ieder moment opnieuw met nieuwe ogen te bekijken.
Het is de kunst om de vreugde van het moment, hier en nu, het enige moment dat belangrijk is, het enige moment dat bestaat, volledig te beleven.”
Ik zag hoe sommigen me leken te begrijpen en hoe ze vervolgens vol overgave en gratie hun lichaam bewogen. Hier en daar bespeurde ik zelfs een glimlach, volledig aan het genieten van dit moment.
Vroeger was ik altijd die persoon die al snel uitgekeken raakte op bepaalde terugkerende situaties of zelfs mensen. Alles wat in mijn leven gebeurde kon niet origineel genoeg zijn. Vanuit een ontevreden gevoel ging ik voortdurend rusteloos op zoek naar verandering en avontuur. Tot ik me ervan bewust werd dat de oorzaak van de nood aan verandering bij mezelf lag. Ik leerde om “alledaagse toestanden” of “bekende gezichten” telkens opnieuw met aandacht, oprechte interesse en verwondering te bekijken. Ik leerde om hen te appreciëren en te waarderen. Net zoals de yogabewegingen kunnen er omstandigheden frequent terugkeren in je leven, maar dat belet je niet om hen telkens weer met nieuwe ogen te bekijken.
Waarom staan we iedere dag opnieuw op en beginnen we aan een nieuwe dag? Is dat om iedere dag opnieuw, 365 dagen per jaar na elkaar en dat een leven lang, altijd op dezelfde manier dezelfde dingen te doen? Om steeds opnieuw dezelfde fouten te maken? Er zijn altijd twee opties en je hebt altijd de keuze: ofwel ga je ten onder aan verveling, lijkt alles grauw en grijs en word je misschien zelfs depressief. Ofwel adem je dit nieuwe moment in en stel je jezelf open voor de vreugde van het hier en nu zijn. Aan jou de vrijheid om te kiezen.
